Dlaczego chłopcom się tego zabrania?!

Chłopiec, jak każda inna osoba –  kobieta, mężczyzna, dziewczynka czy niemowlę, ma prawo do wyrażania swoich emocji – poprzez radość, smutek, krzyk, śmiech czy płacz!

Kiedy dziecko jest w wieku niemowlęcym, nikt mu nie zabrania płakać. Jego płacz jest wtedy odbierany jako forma rozmowy, komunikowania się z nami, informowania, że jest głodne, ma mokrą pieluszkę czy potrzebuje przytulenia.  Dlaczego więc teraz, kiedy dziecko ma kilka czy kilkanaście lat, mamy mu tego zabronić? Bo czas się skończył? Bo wolno mu płakać tylko do ukończenia pierwszego roczku? Nie rozumiem tego.

Dziecko, któremu zabroni się płakać, powstrzymując łzy, nie pozbędzie się problemu. Ten problem będzie narastał, emocje będą się nasilać i przerodzą się w bunt, gniew i złość. Dziecko zamiast czuć naszą bliskość, poczuje brak zrozumienia, a nawet odrzucenie, co z kolei sprawi, że przestanie nam ufać i będzie się od nas oddalało. Co więcej, chłopiec, któremu zabrania się płakać, nie poczuje się silniejszy, wręcz odwrotnie. Może poczuć się słabszy, gorszy, mniej wartościowy! A przecież nie tego chcemy, mówiąc: “Przestań płakać!”, prawda?

Każdy z nas płacze. Płaczemy w smutku, radości, bólu, strachu, kiedy jesteśmy wzruszeni i kiedy nie radzimy sobie z problemami, nawet tymi małymi. Wyrażając w ten sposób emocje, dajemy im upust, co jest bardzo dobrym sposobem na poprawę samopoczucia!
Nie ma w tym nic wstydliwego. Płacz jest naturalny, nie jest oznaką słabości, za to jest oznaką odwagi, bo nie każdy ma jej na tyle, by uronić przy kimś łzy!

Julcio płacze, jak każdy z nas. Z różnych powodów, również tych, które nam wydają się być błahe. Dla niego jednak, są one ważne i my staramy się to zrozumieć. Wspieramy go kiedy upadnie, kiedy się uderzy, kiedy jest zmęczony, kiedy się boi i kiedy kolorując obrazek wyjdzie za linię albo kiedy odpadną mu klocki z budowli, którą tworzył z ogromnym zaangażowaniem. W chwili, kiedy z tych małych oczek popłyną łzy, problemy wydają się być mniejsze.
Chłopaki też płaczą, nie zapominajmy o tym!